Game over

‘Kunst is een spel en eenieder die wanhoopt, verstoort de lol’, Albert Dedden en Paul Keizer verbeelden deze wereld in hun installatie Game Over.

Hun Hurricane is aan de grond gezet en de jongenswereld waarin het ‘spel’ de essentie van hun bestaan vormde is verloren gegaan. Die constatering vormt het concept van hun installatie, waarbij het geheel bestaat uit verschillende elementen. Centraal staan de bouwdozen, die om hun inhoud zo begeerd zijn en waarin zich de onderdelen bevinden waarmee Albert Dedden en Paul Keizer hun ‘wereld’ vorm willen geven. Die ‘wereld’ bevat drie wezenlijke elementen; de wereld als een abstract gegeven, de bouwstenen waaruit de wereld wordt geconstrueerd en de contradictie van de wordende wereld die verloren gaat. Essentieel voor die gedachtengang is de constatering dat naarmate de wereld meer wordt geconstrueerd, de wereld meer verliest en in dat verlies deelt de mens. Hoe meer de ‘jongenswereld’ van Albert Dedden en Paul Keizer werd ingevuld, des te meer kennis ze verwierven over die wereld. Daarmee echter raakten ze verder verwijderd van het oorspronkelijke spel. Een paradijs ging verloren.

De wetenschap hanteert de wereld als een bouwdoos, waarin alle onderdelen die de wereld vormen zijn gerangschikt en gecodeerd. Kunstenaars hebben tot taak de wetenschap kritisch te volgen en waar het kan te relativeren. Kunstenaars zijn dromers, zij trachten met hun werk bij te dragen aan een ‘wereld in wording’, terwijl zij met die bijdrage tevens de bestaande wereld ter discussie willen stellen. De kunstwerken die door hun handelen ontstaan, zijn objecten die de verbeelding dragen.

(citaat van Koos van Duinen uit de catalogus van Game Over, November 1998 )