2010 Jive Baby Jive

Een entree is meer dan een deur in een gevel. Het entreegebied maakt de entree en zorgt dat het publiek al zou kunnen anticiperen op het binnenste van dit gebouw. Het is op dit punt waar een kunsttoepassing, naar ons idee, het gebouw het beste aanvultHoe fraai en hoe eigen dit gebouw ook is, het verhult tegelijk het feit dat het een zwembad is.Het is ons streven om die identiteit duidelijk zichtbaar en herkenbaar te maken.Ons kunstwerk is daarmee een afspiegeling van wat er in het binnenste van het gebouw gebeurd. In onze optiek is het dan ook vanzelfsprekend dat het onderwerp van het beeld het zwemmen zelf is en dat dit gegeven bij het benaderen van het gebouw steeds beter beleefd kan worden.De combinatie van het onderwerp dat wij kiezen, de positie van het beeld in de ruimte en het effect dat dit standpunt op de beleving van het publiek zal hebben, maakt de functie van het gebouw zichtbaar.

Een zwembad gaat nu eenmaal over zwemmen. Wat wij willen verbeelden is niet zo maar zwemmen, maar zwemmen zoals we het allemaal graag willen beleven. Het zwemmen zoals dat zichtbaar is bij baby’s. Daar zie je hoe intens zwemmen ervaren kan worden: vrij en onbevangen, zwevend in het water. Het gevoel van gewichtloosheid in een verstilde onderwaterwereld. Bij baby-zwemmen zie je het grote plezier en de lichte euforie van het spel, maar ook momenten van volledig welbehagen. Met een vertrouwdheid in het water die vanzelfsprekend is, wellicht omdat water zo sterk refereert aan onze oorsprong. De manier waarop het water ons omsluit en overal raakt; dat maakt dat water een plek is waar wij ons thuis kunnen voelen. Dat maakt zwemmen zo bijzonder. De spiegeling en de breking van het licht. De geluiden onder water. Het oplichten van de zon in het water. Het lijkt een andere wereld. Dat is wat zwemmen kan zijn, voor iedereen. Die beleving willen wij het publiek meegeven, al vanaf het eerste moment dat ze het gebouw naderen.

Identiteit

Ons beeldvoorstel is de sculptuur van een mensfiguur. Het zal niet verbazen dat deze figuur voornamelijk geënt is op een zwemmende baby, onder water. Onze sculptuur is een grote figuur die boven de hoofden van het publiek zwemt. Het is het uitvergroten van het zwemmen van een baby, die met een trage en ontspannen zwemslag voortbeweegt. Een verpersoonlijking van een klein gebeuren, maar met een grote betekenis. Het is een grote figuur, maar niet massief. Het beeld is enkel vormgegeven door een ogenschijnlijk dun materiaal met een doorleefde transparantie. In feite is alleen de huid van de vorm zichtbaar. Het gemak van het zwemmend zweven. De lichtheid die deze figuur uitstraalt zit niet alleen in de lichaamstaal. Het is het geheel dat dit beeld ‘licht’ maakt. Het beeld is als zodanig herkenbaar. Het is bijna iconisch. Maar deze figuur heeft ook een aantal persoonlijke kenmerken. Zaken die allemaal refereren aan het zwemmen. Zo is er bij de voeten een overgang naar een zwemvliesachtige vorm. Neemt de mond de vorm aan van de snavel van een badeend, die zich plooit in een innemende en ontwapenende glimlach. Op het hoofd een parmantig krullende kuif, waarbij de gestileerde lokken de golfpatronen volgen van mozaïeken uit de Oudheid. Rond de ogen vormt zich een stoere duikersbril. Vol vertrouwen kijkt onze kleine held de wereld in en zwemt het avontuur tegemoet.

Zwemmen

We laten de zwemmende babysculptuur boven de hoofden van de mensen zweven door een ophanging/bevestiging aan een viertal mastvormen. De masten hebben de vorm van gestileerde slanke en gladde rietstengels, die licht door de wind gebogen lijken. Het zijn vier verschillende stengels. Aan de voet is de mast-stengel stevig en robuust, de doorsnede is hier enigszins ovaalvormig en over een lengte van circa 7 meter eindigt de stengel in een slanke punt. In vormgeving refereren wij hiermee sterk aan het polderlandschap, het riet aan de slootkant en aan de rand van de plassen in de omgeving. Dit is een vervolg en een aanpassing op ons oorspronkelijke voorstel voor de kunsttoepassing voor het nieuwe zwembad in Mijdrecht. Dit is nodig omdat naar nu blijkt de werkelijke routing naar de hoofdentree anders is dan in de opdrachtformulering is eerste instantie werd vermeld. Ook de in ons eerste voorstel geschetste manier van plaatsen, ophangen aan staalkabels, kan door de wijze van bouwen technisch niet uitgevoerd worden. In dit vervolgvoorstel verandert er in vorm en inhoud aan de door ons voorgestelde sculptuur in essentie eigenlijk weinig. Dit voorstel maakt het mogelijk om de sculptuur zelfstandig en los van het gebouw op de locatie te plaatsen. Hierdoor is het mogelijk om de positie van de sculptuur beter op te nemen in de routing naar de entree van het zwembad.

Beeld

De verbeelding van het intens beleven van zwemmen is onveranderd. Onze sculptuur verhaalt over vrij, onbevangen en met volle overgave haast gewichtloos zweven in het water. De rietstengels of halmen zijn een toevoeging in context; die komt minder bij de architectuur vandaan en verplaats zich meer naar een landschappelijk element. Het gebruik van de lange slanke rietstengelvorm in de masten geeft het beeld een bijzonder verticaal accent; opstijgende ranke lijnen die zich goed onderscheiden van de bouwvolumes in de architectuur. Die opstijgende lijn en de natuurlijke buiging in de vorm vertegenwoordigen een bijzondere dynamiek. Dit komt het beeld ten goede en maakt de speelse vrolijkheid die onze figuur in zich heeft vanzelfsprekend. De suggestie van beweging wordt er door versterkt.