20o5 Surprise….

De kleine wereld is een beschermde wereld. Een wereld waar van alles mogelijk is. Een wereld vol dromen en verlangens en waarin alles nog een belofte ademt. Wat daarvan waargemaakt wordt in de grote wereld moet nog blijken. De weg er naar toe is onmiskenbaar een verrassend groeiproces, wat eruit komt is misschien volledig een surprise. Iedere ouder zal vertellen dat het opgroeien van kinderen sneller gaat dan ze verwachten en misschien wel willen. Een onontkoombare stroom, stuwend, omhoog gericht en ontluikend. Een proces waar een enorme groeikracht aan ten grondslag ligt. Om juist dit proces te verbeelden is het voor ons vanzelfsprekend dat ons beeld voor een belangrijk deel juist geënt is op een groeivorm. In wezen is er in ons beeld sprake van een gestileerde stengel met een bloemknop of een vruchtbeginsel. De stengel is aan de basis breed en verjongd zich iets onder de knop. De knop of vrucht is peervormig en staat min of meer horizontaal op de stengel. De stengel is gegroefd of geribd ( als canules bij een klassieke zuil ), bij de verjonging in de stengel is er een torsie in de ribben. Dit alles loopt vloeiend door in de knop, alleen breder en geprononceerder.

Als een volkomen verrassing is daar aan het eind van die stuwende belijning ineens de vorm van een hoofd. Het is een grappig hoofd met enkel een brede glimlachende mond en twee kleine kruisjes als ogen. Het lijkt heel weinig, maar de suggestie van het hoofd is zo sterk dat ogenblikkelijk de gehele knop de suggestie van een lichaam krijgt. Dit wordt versterkt door de manier waarop de ribben op de knop bij het hoofd in elkaar overlopen. De figuur draagt kenmerken van verschillende stripfiguren en kinderspeelgoed in zich, is onmiskenbaar cartoonesk, maar toch ook niet helemaal te duiden. De basis van ons beeld is een omhoogstuwende groeivorm. Het oog van de kijker wordt door de vorm ook omhoog geleidt. Er is sprake van ononderbroken vloeiende opwaartse beweging, die door de maatvoering ook een zekere monumentaliteit verkrijgt.  Zodra echter de figuur in beeld komt verandert de beleving van het beeld. Die enigszins clowneske figuur geeft geheel een speels element, als een duveltje uit een doosje. Het biedt de monumentaliteit van de vorm een belangrijk tegenwicht. De positie van de figuur en in feite de hele knop is sterk voorwaarts gericht, niet van de wereld gekeerd maar er juist naar toe.

Stedenbouwkundig

De maatvoering van ons beeld wordt voor een belangrijk deel ingegeven door de stedenbouwkundige context waarin het komt te staan. Aan de basis heeft ons beeld een doorsnede tussen de 150 – 180 cm en verjongd zich onder de knop naar 70 cm. De totale hoogte zal 600 á 700 cm bedragen. De knop als zodanig heeft een lengte van ca 270 cm en heeft op zijn breedste punt een doorsnede van ongeveer 190 cm. In de situatie waarin het beeld komt te staan is er sprake van een redelijk groot plein dat ligt tussen twee grote bouwvolumes ( al geen laagbouw meer ). Bovendien is er veel activiteit op het plein te verwachten. Er is een doorgaande route van langzaam verkeer, er is winkelend publiek van en naar het winkelcentrum en ook de brede school zelf zal met zijn verschillende functies veel activiteit genereren. Om in zo’n situatie overzicht en een verband te creëren is het scheppen van een focuspunt op het plein haast onontbeerlijk. Als je zoals wij dat wilt doen met een beeldend element, dan is een maatvoering die standhoudt en die gerelateerd is aan de omgeving vanzelfsprekend. Gerelateerd aan kinderen is de maat vergelijkbaar met de stam van een forse boom, waar je met een aantal gearmd omheen kunt staan.

Architectuur

 Ook de aard van architectuur speelt mee in ons voorstel. De brede school is uitgebreid aan ons gepresenteerd door mevr. Berenschot en inmiddels ook voltooid, van het winkelcentrum hebben we een impressie gezien en van het plein was bij ons laatste bezoek ter plaatste de bestrating zo goed als klaar. De vormtaal in de architectuur is in zijn algemeenheid helder en gestructureerd. Er is een duidelijk gebruik in vlakverdeling en lijnenspel. Het bestratingpatroon heeft een nadrukkelijk raster. Hierdoor ontstaat ook een zeker formeel karakter, dat wordt versterkt door het materiaalgebruik. Om die formele sfeer te verzachten ( is er ook een strakke bomengroep gepland) kiezen wij voor een contrast. Wij creëren een tegenwicht door een sterke organische vorm, die tevens een speels en humoristisch element in zich draagt. Het plein biedt bij uitstek de mogelijkheid tot een ontmoeting. Wij willen dat bemoedigen door een centrumpunt te scheppen. De kunsttoepassing zelf heeft natuurlijk een moment van ontmoeting in zich. Het is echter ook de aard van de gehanteerde beeldtaal die bepalend is bij een onderscheidend focuspunt.  In ons beeldvoorstel is sprake van een sterke plastische vormgeving met een heldere glanzende kleur. Duidelijk anders dan de natuurlijke elementen in de omgeving en ook anders dan de architectuur. Iets dat sterk uitspringt in zijn omgeving trekt aan. Het zal ook de routing op het plein beïnvloeden, omdat de wijze van oriëntatie er door bepaald wordt.