DRANNGG

Gemaakt voor tentoonstelling in het arboretum van Schovenhorst in Putten.

‘ Even was het stil, in de luwte van celdelingen. Het Morula-stadium was hij allang voorbij. Ergens in Gastrula bij de eerste aanzet tot een neuraalbuis, daar bevond hij zich. Cel na cel kwam er bij. Het leek ook steeds sneller te gaan. Van dit alles wist hij zelf niets, denken kon hij niet. Er was iets in gang gezet. Een voortgang die zichzelf in stand hield en waar hij zich aan moest over geven. Die energie, die onweerstaanbare drang die hem voortstuwde. Zou dat ooit verdwijnen?