Juist…..! Tijd om eens wat up te catchen, want zo’n laatste post van bijna 3/4 jaar geleden das natuurlijk niet echt klasse. Lijkt net alsof we stil hebben gestaan, waarvan het tegendeel juist, want gewoon geen tijd om de boel eens blogtechnisch te fatsoeneren. Het werk ging voort en dan moest de werkplaats weer aan kant en zo voort enzo….

Goed beginnen we eerst maar daar eens waar we de steken hebben laten vallen, namelijk eind 2017 in de IJsselvallei waar we het vertrek aankondigden van PAN onze kleine jongen die terug naar huis moest. Wel terug naar huis, maar in stilte werd een verhuizing voorbereid naar het conservatorium in Enschede, waarvoor nog wel even het een en ander geregeld moest worden, toestemming van alle betrokkenen, daklocatie, vergunningen, budget en zo van die kleine dingen….

Want hoe en wat dan…? Rob Kramer directeur van de Artez conservatorium was totally in love gevallen voor de kleine PAN en begreep onmiddelijk dat haast was geboden na afloop van de IJsselbiennale en heeft ons en Mieke Conijn, organisator van de IJsselbiennale gepolst over de mogelijke transfer van PAN naar de Artez. Een prachtlocatie in het midden van de stad en in het midden van het muziekkwartier in Enschede, boven de ingang van het conservatorium waar onze jongen neerkijkt op al het jongvee wat op weg naar een glanzende carriere de zegen meekrijgt van de God van de muziek en het vee.

Alle consequentie op de rij gezet, betekende het voor ons dat we in de wintermaanden PAN geprepareerd hebben voor zijn nieuwe locatie en alle constructieve en veiligigheidsvoorzieningen moesten worden getroffen. Dus 20 april om 08.00 uur stond de wagenlaadkraan weer in de Noordzeestraat om PAN naar Enschede te transporteren. Ondertussen was de ploeg van RTVOost aangeschoven om de plaatsing van  begin tot eind te filmen en interviews te doen met alle betrokkenen. Awel de rest is history….. en de rest van de updates komen er aan..