Notenkrakerrrrrr

De openbare ruimte verhaalt altijd over het beeld dat een stad van zichzelf wil laten zien. Ook een kleine, enigszins ondergeschoven ruimte kan een verhaal vertellen. Daarin is de openbare ruimte ook een podium. Alle aan de Passage liggende instellingen zijn op de een of andere manier verbonden aan een cultureel podium. De gedachte aan een podiumbeeld dringt zich aan ons op, zoals een still uit een film of het pauzebeeld tijdens een voorstelling! Een heldere enscenering die iets vertelt over de locatie en de stad. Ons beeldvoorstel is een sculptuur van formaat, die in dit tussenstukje en in de routing tussen de bestaande podia, zichzelf vol overtuiging en een beetje arrogant etaleert en zo van deze plek een klein eigen podium maakt. Onze figuur exposeert zichzelf vol overgave en maakt van deze doorgang als het ware en een klein intermezzo in een algehele voorstelling.

Aan de zijde van het terras van Graaf van Vlaanderen ligt een sprookjesachtige op een ‘Faun’ geïnspireerde mythologische figuur. De figuur is half mens, half dier. Het menselijke in de sculptuur is het uitvergrote lichaam van een 8-jarig jongetje, het dierlijke is de markante en aandoenlijke kop van een eekhoorn. De figuur steunt op één arm, daardoor komt zijn bovenlichaam wat omhoog. De hand van de andere arm ligt losjes op zijn iets opgetrokken knie. Door de maatvoering en in deze positie kijkt een volwassen iemand recht in de ogen van de markante kop van deze eekhoorn.

De figuur is in z’n geheel realistisch uitgevoerd in brons. De haren van de vacht zijn gedetailleerd en lopen vanaf de kop van de eekhoorn over in het bovenlijf van de jongen. Ze sluiten daarbij op het lichaam aan als een T-shirt of een topje. Op de grond, links tegen de figuur aan, ligt een immens grote eikel. Met z’n onderarm steunt hij daar ook op en z’n hand ligt daarbij losjes op de eikel. Als gebaar is het echter maar al te duidelijk wie zich deze vrucht en kostbare vondst heeft toegeëigend.

Backstage

 De pose die wij onze acteur in deze scene hebben laten aannemen, is een klassieke houding in de kunstgeschiedenis. ‘RECLINING FIGURE’ , de achteroverleunende figuur.Dit is bijvoorbeeld het favoriete thema in het werk van Henry Moore. In een groot deel van zijn beelden is die houding te herkennen.Het is een pose die niet alleen goed past bij de parmantigheid van de eekhoorn, deze houding is in de beeldvorming ook sterk verbonden aan het poseren voor een fotoshoot. Onze figuur presenteert zich op die manier en stelt zichzelf zo doelbewust ten toon. De lichaamstaal in het beeld is vooral uitnodigend en getuigd van ontspanning. Onze figuur heeft een moment voor zichzelf in de ruststand, maar blijft zich als een ware professional altijd bewust van zijn publiek.

Een acteur die na gedane arbeid of in de pauze van een voorstelling, een moment van tevreden ontspanning voor zichzelf heeft. Een performer die backstage niet een sigaretje, maar een flinke eikel tot zich neemt. Een acteur die bovendien maar al te bereid is tot een fysieke meet and greet met zijn publiek. Je zou bijna kunnen denken dat de passage, door de aanwezigheid van deze figuur en de fysieke ontmoeting met zijn publiek, ook iets krijgt van een buitenfoyer. Waar gewisseld wordt tussen performance, film, presentaties, tentoonstellingen en horeca.

Notenkraker   

Het mag dan zo zijn dat de reclame uitingen van Centraal Beheer de naamsbekendheid van Apeldoorn versterkt hebben, het grote publiek komt toch vooral naar Apeldoorn vanwege de Veluwe.  De gemeente Apeldoorn heeft dat grote landelijke gebied, met veel natuur. Het gehele westen van de gemeente is onderdeel van de oostflank van de Veluwe. Dat is een natuurlijke kwaliteit die ook in het centrum van Apeldoorn z’n weerklank mag hebben. Het ligt misschien voor de hand om bij een fauna-inspiratie van de Veluwe te denken aan de Big Five: Edelhert, Wild Zwijn, Moeflon, Wolf en Ree!  ( We hebben, gezien de recente ontwikkelingen, de Wolf al vast aan het illustere rijtje toegevoegd. )

Wij kiezen voor onze sculptuur niet voor de Big Five, maar voor die kleine acrobaat van het bos, de performance artiest bij uitstek:  De Eekhoorn.  Deze charmante en beweeglijke rakker, met z’n koddige mimiek, heeft onze aandacht. Door zijn speelse en energieke gedrag en jeugdige uitstraling, gunnen wij hem een hoofdrol in ons beeld.

Doordat we dit anders zo gewone diertje laten samensmelten met het jonge lichaam van een 8-jarig jongetje, wordt niet alleen die jeugdigheid bevestigt, maar ontstaat er ook een fantasievolle sprookjesachtige figuur die boven het alledaagse uitstijgt. Een andere kijk op het leven van alledag. In onze ogen weerspiegelt dat de kern van wat je hier in dit Cultuur Kwartier op de verschillende podia zou kunnen ervaren. De bijzondere ‘podiumsetting’ die wij creëren, is met recht een open podium. Het beeld nodigt uit tot participatie van het publiek, met name kinderen. Dat levert direct een geheel nieuwe eigen voorstelling op, een wisselend podiumbeeld of een persoonlijke fotoshoot!