2011 Un Jour Fabuleux/ Dagelijks brood

IJssellandschap

De geschiedenis van Het Onderdijks begon toen de ambitie werd uitgesproken om in deze woonwijk ‘een rivierenlandschap en het klein’ te vertalen. Ook in de kunstgeschiedenis is het IJssellandschap voor menig kunstenaar een dankbare bron van inspiratie en vrijwel altijd gaat het daarbij over land, lucht en water. Dat maakt dit landschap zo bijzonder. Het is ook het landschap dat wij goed kennen en als natuurlijk en oorspronkelijk beschouwen. Nu staat in dit landschap een ander landschap, een stedelijk landschap van het menselijk wonen. Het is voor de mens zijn natuurlijke habitat en het is waar, in Het Onderdijks zijn zeker in het grote ovaal landschappelijke elementen te ervaren, maar er blijft altijd sprake van een spanningsveld. Het spanningsveld tussen het oorspronkelijke landschap en de parkachtige dimensies in een woonwijk. Hier heeft het landschap een menselijke maat, maar ook een menselijke dominantie.
Dit spanningsveld is onderwerp van onze beelden en in elk van de beelden speelt een natuurlijk element dan ook een hoofdrol als representant van het oorspronkelijk landschap. Net als in een fabel zijn het in onze beelden ook de dieren die als karakters refereren aan het land, het water en de lucht in de IJsselvallei.

Dagelijks brood !

Naast de tweede brug in De Bongerd staat ons derde beeld. Hier is de bestrating verruimd en is er een terrasvormige kade aangelegd. Op het bovenste deel van deze kade, op straatniveau, staat boven op een gestileerd halfje brood een meer dan levensgrote eend. De vorm van het brood is helemaal opgebouwd uit een overdaad van kleine bollen van verschillende grote. De hele vorm is gemaakt van levendig groen gepatineerd brons. De bolletjes verhullen de vorm enigszins, maar het brood is wel degelijk herkenbaar als een oer- Hollands halfje tarweknip. Het archetype van een huiselijk brood.
De eend is uitgevoerd aluminium en heeft ook die zilverachtige uitstraling. Deze eend is goed doorvoedt en kijkt uitdagend en fier naar elke bezoeker. Niet voor niets, want dit is zijn schat, zijn rijkdom.
Eend en brood. Het staat er hier niet zomaar, want deze plek lijkt gemaakt om de eenden te voeren. De eendjes voeren, we kennen het allemaal, we worden er mee opgevoed. Deze terrasvormige kade structureert het contact met het water en maakt het veilig benaderbaar en dichtbij. Op de strakke bestrating toont dit beeld zich met een weelderige overdaad. Een rijkdom aan parels lijkt het wel, deze kruimels voor de eenden. Hoe rijk is ons leven en hoe weldadig deze wijk. Zo is het statig wonen in een bongerd, het leven is er goed en er is genoeg voor iedereen.
In alle fabels zit een moraal verborgen. En hoewel dit in ons voorstel niet op de voorgrond treed, zou je ook dat in onze beelden kunnen lezen. Dan verhaalt ‘Oh Deer’ over het
nastreven van hoge idealen, het verlangen naar vrijheid en het voeden van dromen. Is de boodschap van ‘ Naar bed Naar bed zei Duimelot’ om in elke vreemde omgeving trots te zijn op je achtergrond en trouw te blijven aan jezelf. En is er in ‘Dagelijks brood’ een les over assertiviteit en het koesteren van datgene wat wij al bereikt hebben.